dinsdag 5 januari 2021

DE CEL

 

“Hebben jullie ook cellen in het bureau”? Een veel gestelde vraag.

Ons bureau in Hardenberg heeft geen cellen meer, wel ‘ophoudkamers’ waar arrestanten korte tijd kunnen worden ‘opgehouden’, zodat we in ons eigen bureau een verhoor kunnen doen.

Deze ophoudkamers zijn niet geschikt voor een langer verblijf. We kunnen in de avonduren geen toezicht op deze arrestant houden, er is geen eten aanwezig, een arts heeft hier geen onderzoeksruimte en bezoek van advocaat of familie kan niet worden ontvangen.

Om deze reden gaan onze arrestanten naar Zwolle of Borne als ze moeten ‘blijven’.  Dit vervoer doen we vaak zelf. U kunt zich voorstellen dat dit niet altijd even prettig is. Een arrestant die je de hele weg van Hardenberg naar Zwolle voor rotte vis (of erger) uitmaakt, die je de hele reis met kracht onder controle moet houden omdat hij agressief is of iemand ‘die niet naar bloemetjes ruikt’, maakt het wel eens dat je blij bent dat je bij het cellencomplex bent aangekomen.

Daar regel je als eerste dat de arrestant door de ‘zuil’ gaat, waar zijn identiteit wordt vastgesteld, en dat hij daarna wordt voorgeleid bij een Hulp Officier van Justitie. Scherpe voorwerpen, veters en knellende kleding worden tijdelijk ingenomen, een advocaat wordt geregeld en als het nodig is komt een GGD-arts de arrestant onderzoeken.

Kortom; de zorg en veiligheid voor arrestanten in dit cellencomplex goed geregeld. Kennelijk zo goed dat enkelen ervoor kiezen om met enige regelmaat terugkeren.

 Dat er geen cellen met verdachten meer in ons bureau zijn heeft ook voordelen; elke diender herinnert zich de vroege dienst op zondagochtend wel; het moment dat je het bureau binnenstapt en verwelkomd wordt door de gecombineerde geur die de arrestanten gezamenlijk verspreiden. De geur van zweetvoeten (schoenen voor de celdeur), dranklucht en maaginhoud. De geur die een aantal uren in je neus blijft hangen. Nee …laat ze dan maar in Zwolle zitten.

Toetsenbordhelden

  Eind januari schreef ik mijn laatste column voor dit weekblad en inmiddels zijn we alweer een aantal columns verder. De afgelopen weken wa...